smy_luk_text_ulb/23/44.txt

\v 44 حُدودِ ساعتِ شیشُم بود که تاریکی تمامِ اون سَرزمین رَه فَرا گِرفت و تا ساعتِ نُهُم ادامِه داشت، \p  \v 45 چون خورشید دَست از دَرخشیدن کِشید و پَردهٔ مَحرابگاه از وَسط پاره شد.