\v 1 به یاد ایشان آور که حکّام و سلاطین را اطاعت کنند و فرمانبرداری نمایند، و برای هرکار نیکو مستعّد باشند،
\v 2 و هیچ کس را بد نگویند و جنگجو نباشند، بلکه ملایم و کمال حلم را با جمیع مردم به جا آورند.
\v 3 زیرا که ما نیز سابقاً بیفهم و نافرمانبردار و گمراه و بندهٔ انواع شهوات و لذّات بوده، در خُبث و حسد بسر میبردیم، که لایق نفرت بودیم و بر یکدیگر بغض میداشتیم.
\v 4 لیکن چون مهربانی و لطف نجاتدهندهٔ ما خدا ظاهر شد،
\v 5 نه بهسبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلکه محض رحمت خود ما را نجات داد، به غسل تولّد تازه و تازگیای که از روحالقدس است؛
\v 6 که او را به ما به دولتمندی افاضه نمود، به توسّط نجاتدهندهٔ ما عیسی مسیح،
\v 7 تا به فیض او عادل شمرده شده، وارث گردیم بحسب امید حیات جاودانی.
\v 8 این سخن امین است، و در این امور میخواهم تو قدغن بلیغ فرمایی، تا آنانی که به خدا ایمان آورند، بکوشند که در اعمال نیکو مواظبت نمایند، زیرا که این امور برای انسان نیکو و مفید است.
\v 9 و از مباحثات نامعقول و نسبنامهها و نزاعها و جنگهای شرعی اعراض نما، زیرا که بیثمر و باطل است.
\v 10 و از کسی که از اهل بدعت باشد، بعد از یک دو نصیحت اجتناب نما،
\v 11 چون میدانی که، چنین کس مرتّد و از خود ملزم شده، در گناه رفتار میکند.
\v 12 وقتیکه اَرْتیماس یا تیخیکُس را نزد تو فرستم، سعی کن که در نیکوپولیس نزد من آیی، زیرا که عزیمت دارم زمستان را در آنجا بسر برم.
\v 13 زیناس خطیب و اَپَلُّس را در سفر ایشان به سعی امداد کن تا محتاج هیچچیز نباشند.
\v 14 و کسان ما نیز تعلیم بگیرند که در کارهای نیکو مشغول باشند، برای رفع احتیاجات ضروری، تا بیثمر نباشند.
\v 15 جمیع رفقای من تو را سلام میرسانند، و آنانی را که از روی ایمان ما را دوست میدارند سلام رسان. فیض با همگی شما باد. آمین.