\v 16 तेहकीज  खडकाळ जमीनुम पोले हाय ते, वचन उनाताज ते आनंदाकी पालन केतहे. \v 17 तियामेने मुले नये आथे तियाल ते थोडेज टिकतेहे, वचना खातोर संकट का सतावणी आवे  ताहा विश्वास  सोळी देतेहे,