smy_mrk_text_ulb/02/25.txt

\v 25 پاسُخ داد: «مَگر تا بِ حال نَخواندِه‌اید کِ داوود چِه کَرد آنگاه کِ خُود و یارانَش مُحتاج و گُرسنِه بودَند؟ \v 26 او دَر زَمانِ اَبیّاتار، کاهِنِ اَعظَم، بِ خانۀ خُدا دَرآمد و نانِ حُضور را خُورد و بِ یارانَش نیز داد، هرچَند خُوردَنِ آن تَنها بِریِ کاهِنان جایِز اَست.»