\v 4 پَس یِحیایِ تَعمیددِهَنده دَر بیابان ظُهور کَرده، بِ تَعمیدِ تَوبه بَریِ آمرزِشِ گُناهان موعِظه می‌کَرد \v 5 اَهالیِ دیارِ یَهودیه و مَردُمانِ اُورَشلیم، هَمه نَزدِ او می‌رفتَند و بِ گُناهانِ خُود اِعتراف کَرده، دَر رودِ اُردُن اَز او تَعمید می‌گِرفتَند \v 6 یِحیی جامه‌ای اَز پِشمِ شُتُر بَر تَن می‌کَرد و کَمر‌بَندی چَرمین بَر کَمر می‌بَست، و مَلخ و عَسَلِ صَحرایی می‌خُورد