smy_luk_text_ulb/19/13.txt

\v 13 دَه‌تا از نوکرون خود ره خواند و یه سکه‌ی طلا بِه هر یکی دَد و گَهِه: 'تا من بَردَرمی گردم، بَدین سکه تجارت بکنین.' \p  \v 14 ولی اون مردوم که باید وُ حُکومت کنه، از وُ بدشون بی‌یه؛ اونان قاصد فِرِستِیَن که 'ما نخواییم که این آدم ره بَره ما حُکومت کُنه.' \p  \v 15 ولی وُ شاه بی‌یه و بَره سرزمین خود. پس اون نوکرون که بهشون سرمایه دَدِه بود، خواند که ببینَه هر کدوم چقدر سود دَردَه.