smy_luk_text_ulb/10/33.txt

\v 33 اَمّا مِسافری سامِری چُون به اونجا رِسید و اون مَرد رو دید، دِلِش به حالِ او سُوخت.  \v 34 پَس نِزدِ او رَفت و بر زَخم‌هایش شَراب ریخت و روغَن مالید و اونا رو بَست. سِپَس او رو بر الاغِ خُودش گُذاشت و به کاروانسَرایی بُرد و از او پَرستاری کَرد.  \v 35 روزِ بعد، دو دینار به صاحِبِ کاروانسَرا داد و گُفت: "از این مَرد پَرستاری کُن و اگه بیش از این خَرج کَردی، چُون بَرگَردم به تو خُواهَم داد."