\v 11 مَردِی دَ چُو پَسَر دَشتی. \v 12 یه روز پَسَر کوچیکه بَپَ دَرِ خود بَگی: «ای پَدر، اون چیزی کِ از دارایی تو ماله مِن هَسّه، زودتَر بَم بَده.» بَپَرم دارایی وَی سر اَین دو پَسَر تقسیم کِرد.