smy_luk_text_ulb/06/46.txt

\v 46 «چگونه است که مرا ’سَرورم، سَرورم‘ می‌خوانید، أَمّا به آنچه می‌گویم عَمل نِمی‌کنید؟ \p \v 47 	آن که نزد من می‌آید و سُخنانم ره می‌شنود و به آن عَمل می‌کند، به شما می‌نمایانم به چه کس می‌مانَد. \p \v 48 	او کسی ره مانَد که برای بنای خانه‌ای، زَمین ره گود کَند و پیِ خانه ره بر صَخره نَهاد. چون سِیل آمد و سیلاب بر آن خانه هُجوم بُرد، نَتوانست آن ره بَجنباند، زیرا مَحکم ساخته شُده بود.