\c 6 \v 1 \v 2 1.	در یکی أَز روزهای شَبّات، عیسی أَز میان مَزارع گِندم می‌گذشت و شاگردانش خُوشه‌های گِندم ره می‌چیدند و به دَست ساییده، می‌خوردند.
2.	أَمّا تنی چند أَز فَریسیان گُفتند: «چرا کاری می‌کنید که أَنجامش در روز شَبّات جایز نیست؟»

17.	
19.	
20.	آ
30.